Kazałi: poŭnaje zaćmieńnie sonca, Kazałi: zmrok ziamlu ŭsiu atułiŭ. Kazałi, zory byłi bačny ŭ niebie. A my z taboju hetaha čamuści I nie zaŭvažyłi, choć i hladziełi pilna Praź nieviałičkaje zakuranaje škielca, Što ja prynios tabie i na jakim Astaŭsia, pomniu, našych palcaŭ śled, Adbitak našych vusnaŭ i nasoŭ, Jakija potym nie mahłi admyć. Ty nie cikaviłasia časam, Kałi nastanie novaje zaćmieńnie?
1965
|
|